โรงเรียนหลังเขา

ละครเรื่องนี้ สร้างขึ้นมาจากเรื่องจริงของ คุณครูจิราพร สุวรรณะ หรือ ผอ.อี๊ด ซึ่งปัจจุบัน เป็นผู้อำนวยการโรงเรียนสังวาลย์วิทย์ อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน และ คุณครูจิราพร เครื่องพนัด หรือ ครูไก่ คุณครูโรงเรียนเดียวกัน ซึ่งทำหน้าที่เป็นคุณครูผู้ประสานงานโครงการสอบตอบปัญหาธรรมะ “ทางก้าวหน้า”

กฐินพระราชภาวนาวิสุทธิ์

วันนี้ ลูกพบแล้วว่า มีสิ่งหนึ่งที่ลูกสามารถช่วยพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุ้มครองโลกใบนี้ได้ นั่นก็คือ การช่วยพระเดชพระคุณหลวงพ่อขยายและเผยแผ่ ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปสู่ชาวโลก หากมีสิ่งใดที่ลูกจะสามารถทำได้ลูกจะขอทุ่มเททำอย่างเต็มที่เต็มกำลัง เพื่อให้งานขยายวิชชาธรรมกายของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ดำเนินไปอย่างดีที่สุดค่ะ

ผู้นำรถหัวใจทองคำระยอง

ก็เป็นอย่างที่เขาว่ากันไว้ว่า “คนระยอง...เอาได้” เพราะผู้นำรถหัวใจทองคำที่นี่ เขาไม่มีรีรอ พอได้ยินพระเดชพระคุณหลวงพ่อประกาศออกอากาศว่า “กฐินปีนี้หลวงปู่เป็นประธานกฐิน” ก็ลุยทำหน้าที่กันทันทีเลย ซึ่งปกติแล้วผู้นำรถหัวใจทองคำจังหวัดระยอง เขาจะจัดรถบัสมาวัดกันทุกๆวันอาทิตย์อยู่แล้ว

ผู้นำรถหัวใจทองคำชลบุรี

ผู้นำรถหัวใจทองคำที่นี่ เขามีจิตใจกว้างใหญ่เหมือนดังทะเล เพราะการทำหน้าที่ของผู้นำรถที่นี่เรียกได้ว่า ถึงไหนถึงกัน ที่ไหนยังไปไม่ถึงก็ไม่มีปล่อยเอาไว้ จะอยู่ลึกอยู่ไกลไม่ใช่อุปสรรค ลุยกันสะบั้นหั่นแหลก ตั้งเป้าเพียงอย่างเดียว คือ ตามลูกหลานของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯมางานกฐินครั้งนี้ให้ได้ และงานนี้ก็เรียกได้ว่าลุยกันทุกเพศทุกวัย ทั้งคนหนุ่มคนสาว ผู้เฒ่าผู้แก่

กล้าตะวันต้นน้อยๆ

สักพัก ลูกก็เห็นดวงแก้วใสๆ กลมโต ดวงนี้ใหญ่กว่าปกติที่เห็น ดวงแก้วขึ้นมากลางท้องของลูก แล้วก็มีองค์พระแก้วใสเกิดขึ้นกลางดวงนั้น องค์พระ...ท่านจะใหญ่พอดีกับดวงแก้ว ดวงแก้วจะเหมือนมีแสง มีรัศมีออกจากขอบของดวงแก้ว ลูกรู้สึกปลื้มปีติใจ จนบอกไม่ถูกค่ะ

ผู้นำรถหัวใจทองคำบุรีรัมย์

ขนาดคุณครูที่ทำงานแบบมีวันหยุดราชการ ยังทำหน้าที่กันแบบไม่มีวันหยุดราชการเลย และการทำหน้าที่ที่จังหวัดบุรีรัมย์ก็ไม่ใช่มีเพียงแต่สาธุชนเท่านั้น เพราะขนาดพระภิกษุ ท่านก็ลงพื้นที่ ลุยทำหน้าที่ด้วยตัวท่านเองเช่นกัน ทั้งชวนคน หารถ บอกบุญ ท่านทำทุกอย่างเหมือนที่ญาติโยมทำ เพื่อเป้าหมายเดียวกัน คือ ตามหมู่คณะมาร่วมงานกฐินหลวงปู่ครั้งนี้

ผู้นำรถหัวใจทองคำจันทบุรี

เราทำหน้าที่ก็เหมือนกับเราเป็นต้นบุญให้กับคนอื่นๆ เขาทำบุญอะไรเราก็ได้กับเขาด้วย เพราะฉะนั้นบุญที่เกิดจากการทำหน้าที่ผู้นำรถนี้ มันเป็นทวีคูณ แล้วยิ่งเป็นผู้นำรถงานกฐินหลวงปู่ครั้งนี้ บุญที่เกิดจากการทำหน้าที่ก็คงจะเพิ่มขึ้น เข้มข้น ทับทวี แบบแรงโคตรๆคูณสองกันไปเลย

คนหัวใจทองคำชาวจันทบุรี

เขาเล่าให้ฟังว่า เพียงแค่เขาเห็นรูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ไม่รู้มีอะไรมาดลจิตดลใจให้มีความรู้สึกอยากที่จะมาร่วมงานในครั้งนี้อย่างอัศจรรย์ใจ และการไปทำหน้าที่ในครั้งนี้ ล้วนเป็นเหมือนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า “เขาคอยเราอยู่ ขอเพียงแค่เราไปหาเขาเท่านั้นเอง” มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ

ความสุขจากการหยุดนิ่ง

ซึ่งตั้งแต่เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ลูกรู้สึกชีวิตนี้ มีแต่การแข่งขัน ต้องแก่งแย่งกันทุกอย่าง ดูวุ่นวายไม่เหมือนต่างจังหวัดเลย ลูกต้องตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ คือตีสี่ครึ่ง ฝ่าสภาพการจราจรที่คับคั่งเพื่อไปเรียน หนำซ้ำพอ 5โมงเย็น ถึงเวลาเลิกแล้ว ก็ต้องโหนรถเมล์ที่เบียดเสียด กว่าจะถึงบ้านก็หนึ่งทุ่ม ลูกรู้สึกเบื่อ หงุดหงิด เซ็ง จำเจ ไม่มีความสุขเลย

จดหมายจากตัวแทน Supervisor

เมื่อเช้าตรู่ของวันสอบเริ่มขึ้น พวกเราก็ตั้งตารอคอยน้องๆ ที่จะมาเข้าสอบอย่างใจจดใจจ่อ…แล้วภาพแห่งความประทับใจก็เกิดขึ้น นั่นก็คือ ภาพของเด็กๆที่ต่างคนต่างถือหนังสือมงคลชีวิต 38ประการ มานั่งอ่าน นั่งท่องกัน ชนิดที่เรียกว่า จะคว้ารางวัลกลับไปให้ได้กันทุกคน